Laten we ons leiden door schoonheid, of lijden we aan dwangmatige beweeglijkheid?
Ligt daar nog een Bos bij Oele, of is het juist (...onde dall’arte è vinta la natura...) een Brede Weg van rechte lijnen?
Boeken meelopers vooruitgang, of is hun kwaliteit koppig progressief?
De hondsbrutale mobiliteit van ja-knikkers nekt onze leefomgeving.
Waar wringt dan toch die schoen door dood en jaren heen?
galerieopweg toont in deze nieuwe tentoonstelling de sculptuur van www.marcelprins.nl
Going to the dogs (a me ipse factae). 2007.
hout, ijzer, hondenschedel, schoenspanner, acryl, lak.
100 x 21 x 21 cm.
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten