Kun je genieten van een file?
Wel als je het ritsen en invoegen wilt zien als een fuga, een harmonieus samenvoegen van stromen als van beekjes.
En zeker als dan uit de auto-stereo Bukowski’s gedicht 'Jam', op Bachs' 'Fuga in cis klein wk I' klinkt.
In BACH-BUKOWSKI verweeft Willem van Ekeren, met een rauwe bluesy stem, Bukowski’s gedichten met delen uit het 'Wohltemperierte Klavier' van Johann Sebastian Bach. Het is een bijzondere mengeling van barok, poëzie en blues. Contrapunt vloeit samen met gedichten uit 'The Last Night of the Earth Poems' van de Amerikaanse schrijver-dichter Charles Bukowski.
Na twee edities revARTour beeldend in de Haagse wijk Regentes/Valkenbos (REVA), vindt dit weekeinde een derde editie revARTour muziek plaats, met concerten, optredens en workshops van bands, trio's, ensembles (met zeer uiteenlopende muziekstijlen) waarvan minimaal één muzikant woont of werkt in REVA. Sommige bands worden volledig bemand door REVA-bewoners. Zaterdag speelde Willem van Ekeren (helaas voor een veel te klein publiek) in het nieuwe onderkomen van Theater Zeebelt aan het De Constant Rebequeplein. galerieopweg heeft er van genoten.
Jam - Fuga in cis klein wk I
that Harbor Freeway south
through the downtown
area –
I mean it can simply become
unbelievable.
last Friday evening
I was sitting there motionless
behind a wall of red taillights
there wasn’t even first gear
movement
as masses of exhaust fumes greyed the
evening air
engines overheated
and there was the smell of a clutch
burning out
somewhere
- it seemed to come from ahead of
me –
from that long
slow rise of
freeway
where the cars were working
from first gear
to neutral
again and again
and from neutral back to first
gear.
on the radio
I heard the news of that day
at least 6
times
I was well versed
in world
affairs.
the remainder of the stations
played a thin sick
music
the classical stations
refused to come in
clearly
and when they did
it was a stale
repetition of
standard and tiresome
works.
I turned the radio
off.
a strange whirling began in my head
– it circled behind the forehead
clock-wise
went past the ears and around to the
back of the head then back
to the forehead
and around
again.
I began to wonder
is this what happens when one goes
mad?
I considered getting out of my car.
I was in the so-called fast lane.
I could see myself out there
out of my car leaning against
the freeway divider
arms folded.
then I would slide down to a sitting
position
putting my head between my
legs.
I stayed in the car
bit my tongue
turned the radio back on
willed the whirling to
stop
as I wondered
if any of the others
had to battle
against their
compulsions as I
did?
21 okt 2007
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten