17 feb 2011

perpetuum immobile


Het is altijd hollen of stilstaan met beeldbouwer Marcel Prins. Met zijn Perpetuum Immobile heeft Prins is een onlosmakelijk statement gemaakt voor galerieopweg - de beweeglijkste galerie van Nederland. Een adynamisch statue van vrijheid en gebondenheid. Het is vol van verre dromen en grote daden. Bol van idealen, diepe verlangens en hoge verwachtingen. Een jeugdige driewieler grondig verankerd aan oprijzend dood hout. Een stuurloos, anarchistisch gegroeide boomhut van een waarachtig oninteressant betongrauwe nieuwe zakelijkheid. Aardig. Al zeg ik het zelf...

Geen opmerkingen: