advies

Gratis

sporen

Regen en wind werkten wat tegen op het feestje ter gelegenheid van het door Projectorganisatie HSL-Zuid formeel overdragen van de spoorlijn en het gerealiseerde deel van de A4. Een geplande muzikale gondeltocht dreigde in het water te vallen, waarop besloten werd de voeten op het droge te houden.
In het Informatiecentrum bij Hoogmade stonden tussen de 'permanente' presentatie kraampjes met folders en presentjes van de diverse projectpartners opgesteld. Grote afwezige was Atelier HSL, het bureau dat rond de aanleg van de spoorlijn grote en kleine kunst- en cultuurprojecten initieert.

cultuurzorg

Heimelijk verscholen tussen Scheveningseweg en Van Dorp-, Helm-, en Doornstraat ligt het Doornduin dat vroeger eigendom was van panoramaschilder Mesdag, die zijn buitenatelier op de top van het duin had. Door plannen van Stichting Bronovo-Nebo om appartementen te bouwen op de plaats van het aan de Scheveningseweg gelegen zorghuis staat het gebied onder druk.


Landschapsschilder Elise Hogendoorn lanceerde het idee om op de Nebo-locatie een H.W. Mesdaghuis te bouwen voor oudere kunstenaars, musici en wetenschappers. Naar voorbeeld van het Larense Rosa Spier-huis komen in het verzorgingshuis oefenruimtes voor musici, ateliers voor de kunstenaars, een concertzaal voor uitvoeringen (en een galerie?), zodat zij zo lang mogelijk hun beroep kunnen blijven uitoefenen.
Kunstenaars, musici en wetenschappers, conservatrice De Haan van het Museum Mesdag, en ook mogelijke partner, de landelijke zorginstelling Meavita, hebben enthousiast op het plan gereageerd.

Het lijkt galerieopweg verstandig als Arno van Roosmalen van STROOM, Haags Centrum voor Beeldende Kunst, in een vroeg stadium insteekt op dit initiatief dat unieke mogelijkheden biedt tot integratie van beleid.

Om negatieve associaties met een psychisch gestoord kunstenaarschap te vermijden, zou de te veel naar Mesdagkliniek klinkende naam ingeruild moeten worden voor het positievere 'Villa Panorama', dat zowel de schilder eer aan doet, alsook de toekomstige bewoners een perspectief biedt.

De Nebo-locatie zou direct tot broedplaats gemaakt moeten worden waar meerdere nu nog actieven uit het ruim 900 kunstenaars tellende bestand de opdracht kunnen krijgen het gebied te ontginnen.

Te denken valt aan een inventarisatie van de nu nog niet ingevulde plek, met een eigen historische, ecologische en ruimtelijke kwaliteit door Lara Almarcegui. Martijn Engelbrecht zou gevraagd kunnen worden statistisch onderzoek te doen naar de wensen van de bewonerskandidaten. Jan Korbes kan een architectonische studie voor panoramische OpTrekjes verrichten. Denis Oudendijk zou eens kunnen overwegen mobiel meubilair met banden te ontwikkelen, en een culinair alternatief voor 'Water en Brood' te zoeken. En wellicht kan de pas afgestudeerde grafisch ontwerper Maaike de Jong op passende wijze de publiciteit vormgeven.

cijfers

'De kunstwereld draait in toenemende mate om het geld. Met een terugtredende overheid worden kunstproducenten geconfronteerd met de economische haalbaarheid van hun kunst. Beeldende kunstenaars moeten zich bewijzen in de markt voor hun kunst. [...] staan voor de taak hun eigen inkomen drastisch te verhogen en dat met een weerbarstige vraag.' Aldus econoom prof.dr. Arjo Klamer in zijn oratie 'The Value of Culture' waarmee hij op 18 mei zijn hoogleraarschap Economie van kunst en cultuur aan de Faculteit der Historische en Kunstwetenschappen van de Erasmus Universiteit Rotterdam aanvaardde.
In zijn oratie gaat Klamer in op de spanning tussen de werelden van het geld en de kunst. Kunst kan niet om het geld heen, want kunst kost geld. Het is daarbij wenselijk om op gezette tijden de boekhouding in orde te hebben en te weten wat er in de kunsthuishouding omgaat.


Klamer geeft evenwel economische redenen aan waarom het te gelde maken van kunst problematisch is. Impliciet geeft hij daarmee een verklaring voor de inventieve arrangementen waarmee de kunsten in de loop der tijden zijn gefinancierd.
Zijn analyse geeft redenen tot zorg over de huidige trend tot de economisering van de kunst, zonder daarmee echter een vrijbrief af te geven voor de handhaving van het huidige subsidiebeleid. 'Waardering van de kunst is een proces. Economisering daarvan zou een verarming betekenen. Maar het proces dat rond subsidie-aanvragen is geconcentreerd, laat ook te wensen over vanwege de geringe betrokkenheid van de eigentijdse 'consumenten' van de kunst.' Aldus Klamer.

HSL

U bent van harte welkom!
Op vrijdag 29 juni bent u van harte uitgenodigd om afscheid te nemen van de Projectorganisatie HSL-Zuid.
De Projectorganisatie HSL-Zuid is de afgelopen jaren actief geweest om de bouw van de HSL-Zuid te realiseren. In de bouw natuurlijk, maar ook in veel overlegorganen en in de voorlichting aan omwonenden en geïnteresseerden. Nu de Projectorganisatie HSL-Zuid ook in het noordelijk deel van de Hogesnelheidslijn-Zuid (van Amsterdam naar Rotterdam) haar werkzaamheden heeft afgerond, zal de Projectorganisatie zich terugtrekken uit de omgeving en uit het Informatiecentrum.


Het Informatiecentrum blijft bestaan, en zal door Rijkswaterstaat Zuid-Holland worden beheerd. U kunt nog langere tijd terecht voor informatie over de HSL-Zuid, en natuurlijk over de verbreding van Rijksweg A4.
 
Vrijdag 29 juni viert de Projectorganisatie op feestelijk wijze deze volgende stap. Tijdens het officiële gedeelte staat de formele overdracht van de spoorlijn en het gerealiseerde deel van de A4 centraal. Daarna is het tijd voor een spectaculaire publieksactiviteit. Het programma start om 15.30 en duurt tot ongeveer 18.00 uur.

galerieopweg zal daar aanwezig zijn met de tentoonstelling Fly-over (Sculptuur geïnspireerd op de kunstwerken van Rijkswaterstaat) en een voor deze gelegenheid ingerichte 'hoedenplanktentoonstelling' met twee sculpturen van Marcel Prins die de trein als onderwerp hebben.


Trein naar gisteren (2006. hout, koper, acryl, lak. 36,5 x 16,5 x 17,5 cm.) haalt nostalgische (kinderlijke) herinneringen naar boven, terwijl Trainspotting (2007. eiken-, prunus-, beukenhout, acryl, lak. 28,5 x 22,5 x 22,5 cm.) toont hoe de natuur het spoor bijster raakt.

averij

Op de valreep bezocht ik zondagavond de Sculptuur Biënnale 2007 Kijkduin, een tentoonstelling van bronzen, stenen beelden en glassculpturen, op de boulevard van de Haagse badplaats.
Jan Doms (1949) gaf met zijn fragiele Wilde Vaart, naar aanleiding van zijn reis met de Flinterhaven, het tentoonstellingsthema 'Reflecties aan Zee' het meest adequaat en op poëtische wijze weer. De lichte averij die het beeld had opgelopen deed daaraan geen afbreuk.


Vandaag rond half acht 's-avonds huiswaarts kerend van een presentatie in Hoogerheide en Bergen op Zoom belande galerieopweg bij Rotterdam in een uren durende file. Wegens olie op het wegdek waren twee rijstroken afgezet. De hierdoor vrijgekomen recreatietijd werd door de medeweggebruikers in ruime mate besteed aan een bezichtiging van de tentoonstelling Fly-over.

overkant

De tiende Den Haag Sculptuur aan het Lange Voorhout toont onder de titel DE OVERKANT / DOWN UNDER beeldhouwkunst van nu uit Australië en Nederland, en wil 'een nieuwe laag aan [...] boren in het hoofdthema van avontuur en verlangen; nieuwe gebieden [...] ontdekken of bekend terrein [...] herontdekken waar de fantasie wortel kan schieten'.
Een over het algemeen zwakke aflevering, met voor galerieopweg toch een paar opmerkelijke werken.

Het op deze openluchttentoonstelling in een tuinbouwkas opgestelde Nest van Patricia Piccinini (1965, Freetown, Sierra Leone) lijkt te zijn weggelopen uit Disney's film Cars, en deed mij qua schattigheidsgehalte sterk denken aan Pixars eerste 3D-animatie Luxo. Jr. uit 1986 over vader en zoon Bureaulamp.


Brook Andrew (Sydney, 1970) plaatste zijn Colony-bewakingscaravan op het kruispunt vanwaar hij uitzicht heeft op alle geëxposeerde werken, en speelt daarmee in op de sinds 9/11 aan het Haagse Voorhout ruim geëtaleerde angstgevoelens.


Ook Richard Goodwin (Sydney, 1953) poogt met zijn Parasite het systeem bloot te leggen.

braak

Voorafgaand aan deze Dag van de Architectuur, met als thema 'Tijdelijk verblijf', brachten STROOM en SKOR het gezamenlijke project Het braakliggende terrein van de Norfolkline open voor het publiek.


Met een rondleiding voegde gisteravond de van oorsprong Spaanse Lara Almarcegui (1972) op symbolische wijze het zes hectare grote Norfolkterrein aan de Kranenburgweg als braakliggend gebied toe aan de openbare ruimte van Scheveningen.


Centraal in het werk van Almarcegui staat haar fascinatie voor 'ruimtes die ontsnappen aan de vormgeving van architecten of stadsplanners zoals braakliggende terreinen, afbraakwoningen en volkstuintjes. Een nu nog niet ingevulde plek, met een eigen historische, ecologische en ruimtelijke kwaliteit.'


Haar kunst bestaat uit het 'slechts' tónen van die kwaliteiten, zij 'maakt daarmee het terrein vrij voor ieders verbeelding.'

loco

In de Verkadefabriek in Den Bosch organiseerde LOKO7 (landelijk overleg kunst in opdracht) op initiatief van SKOR (Stichting Kunst en Openbare Ruimte) en de NBKS (Nieuwe Brabantse Kunst Stichting) een symposium met de titel De kunst van het opdracht geven. Wat maakt een kunstopdracht geslaagd? Is het puur het ontwerp van de kunstenaar? Of komt er meer bij kijken?
SKOR, gefinancierd door het Ministerie van OC&W, heeft als opdracht ruimte te creëren voor nieuwe ontwikkelingen binnen de beeldende kunst in de (semi)-openbare ruimte. Tevens heeft SKOR de taak het opdrachtgeverschap in de beeldende kunsten te optimaliseren.


Onder leiding van dagvoorzitter Wim Trieller (directeur Heijmans Vastgoed) kwamen thema's als ambitie, visie, financiering, opdrachtformulering, besluitvorming, rolverdeling, draagvlak en communicatie ter sprake.
Diverse lezingen en presentaties moesten inzicht geven welke ingrediënten er nodig zijn om het opdrachttraject van 'idee tot onthulling' succesvol te kunnen doorlopen met een inspirerend resultaat.

Adviseur Henri van Nes van Kunstgebouw en kunstenaar Jeanne van Heeswijk deden verslag van het interactieve project Echt Zien. De nieuwe provinciale weg N470 moet voor ontlasting van het door de aanleg van woonwijken en bedrijventerreinen sterk veranderende gebied tussen Delft, Zoetermeer en Rotterdam zorgen. Kunstenaar Jeanne van Heeswijk zoekt naar verhalen over de weg en beleving van het gebied. Haar roadmovie Een dag uit het leven van een provinciale weg zal de mentale route van de weggebruikers gaan tonen.


In de Verkadefabriek en de tegenoverliggende Willem II Fabriek werden workshops georganiseerd over spraakmakende kunstprojecten. Ter introductie gaf Jeroen Boomgaard (Lectoraat Kunst en Publieke Ruimte) in een vlammend betoog aan hoe valkuilen te vermijden in de praktijk van het opdrachtgeverschap.
Intendant Nelly Voorhuis van de in 2000, op initiatief van de Projectorganisatie HSL-Zuid van het Ministerie van Verkeer en Waterstaat samen met SKOR opgerichte, stichting Atelier HSL om tijdens de aanleg van de HSL-Zuid aandacht te besteden aan de culturele betekenis van de komst van deze nieuwe spoorlijn, maakte de duidelijk hoe ingewikkeld het is om geld te genereren voor kunst bij dergelijke grootschalige en complexe projecten.


Rond half zeven, mijn hoofd vol van het landschap, op de A2 naar huis, bereikte even voor de Martinus Nijhof-brug over de Waal bij (Zalt-)Bommel, de teller van galerieopweg de memorabele kilometerstand van 100.000.

oerol 2

The Lunatics en het Zuid-Koreaanse Corporal Theatre Momggol beginnen in deze co-productie een zoektocht naar de waarheid waarin niets is wat het lijkt. Voor de beeldende voorstelling Ku-Do (zoektocht naar de waarheid) hebben ze zich laten inspireren door de eeuwenoude Homerische Odyssee, en de virtuele werkelijkheid van games en 'Second Life'.


Een held en zijn volgelingen belanden in een surrealistische wereld waar ze denken te vechten voor hun leven, totdat één van hen opstaat uit de dood. Sterfelijkheid blijkt ver te zoeken, de geliefden thuis echter ook. De held vlucht naar vrouw en kind en neemt de dood voor lief. Het gaat tenslotte niet om de waarheid, maar om de zoektocht.
Lopende banden, bijzondere licht-, geluids-, lucht- en vuureffecten zijn de bouwstenen voor deze buitengewoon fascinerende locatietheatervoorstelling in de duinen op Nollekes Noord.


Fietsend op de dijk, bij overgang Kinnum, doemt na een bocht opeens het Tentstation van Melle Smets als een fata morgana op uit zee.
Zo gewoon als een tankstation in ons alledaags landschap is; vreemd is het als een dergelijk bouwwerk opeens in zee staat.
Eén van de sponsors van het Terschellings Oerol festival, de NAM, levert olie aan onder andere de raffinaderijen van Shell in Pernis.
Smets stelt vragen als: 'Wat is een schoon landschap? Wat is authentiek? Is cultuur een onderdeel van de natuur of andersom?' Hij stelt: 'Het hedendaagse tankstation is een supermarkt, koffiehuis en benzine tankstation in één. Benzine, snoepgoed, frisdranken en het broodje bal komen allemaal via een complex productie- en vervoersysteem uit heel de wereld samen in het tankstation langs de snelweg. Het tankstation is één van de grootste logistieke prestaties van de mensheid en staat daarmee haaks op ons idee over de natuur. Het tentstation wil het plaatje in ons hoofd over het landschap ter discussie stellen.'

goedgekeurd

Na verwachtte 'ambtelijke' tijd van negen (9) weken heeft het heden de directeur van STROOM, Arno van Roosmalen, op advies van de Toetsingscommissie Beroepsmatigheid, na rijp beraad op op zondag 15 april, behaagd zijn goedkeuring kenbaar te maken. Daardoor kan het werk van beeldhouwer/vormgever Marcel Prins ten lange leste gedocumenteerd worden in het Haags gemeentelijk kunstenaarsbestand en is het te vinden via www.haagsekunstenaars.nl. Prins richt zich met galerieopweg vanuit beeldende kunst en vormgeving op de stedelijke en landelijke omgeving, architectuur, en wegenbouw.

oerol

Terschellings Oerol Festival is een locatiegericht theaterfestival dat jaarlijks midden juni plaatsvindt (15 t/m 24 juni 2007). Locatietheater, schuurtjestheater, straattheater, moderne dans, opera, beeldende kunst, muziek en de diverse cross-overs zijn de ingrediënten van een festival met het eiland als podium.


Terschelling is een autoschuw eiland, de 'buitenlander' verplaatst zich, na een boottocht, per gehuurde fiets, bus of benenwagen. Klein als zij is, is de galerie te groot om als handbagage over te zetten, en werd daarom gestationeerd op het grote parkeerterrein Tsjerk Hiddes in Harlingen.


Van donderdagavond tot en met zondagavond genoot zij daar, volgens het wakend oog, in nog ruimer mate de belangstelling van de duizenden af- en aanvaarders. galerieopweg is niet plaatsgebonden maar zoekt juist haar eigen wegen, zet kunst in beweging, brengt kunst op onverwachte plekken. galerieopweg presenteert zich overal en nergens.
Volgend jaar staat galerieopweg met een eigen presentatie op Oerol.


Dit 26ste jaar is het bij de Blogosfeer in het algemeen en deze blog in het bijzonder aansluitende thema van Oerol 'Sterke Verhalen': een ode aan de verhalen die de mensheid vanaf haar ontstaan heeft gevormd en haar ook in de toekomst richting zal geven.

Theateronderneming Prins te Paard - 'gedreven door passie voor beeld en opgezadeld met een drang tot het mooier maken van de openbare ruimte' - is druk bezig met de voorbereidingen van een grote Drive-In theatervoorstelling, die gespeeld gaat worden in de Noordoostpolder, De Dijk-In Een zomeravond in de polder. '4,5 Meter beneden NAP heb je de auto geparkeerd midden in de schapenwei, nabij het dorp Nagele, voor een hoge, groene dijk. Naast je staat een enorme bietenrooier. Het wordt donker en je zet je autoradio aan. Al luisterend naar een radiohoorspel komt de dijk tot leven.' Het verhaal van de Dijk-In brengt een ode aan de oer-Hollandse kunst van het droogmaken, en legt een link naar de actualiteit van het ingepolderde land achter dijken.


Op Oerol kwam Prins te Paard met de PrinsPreview. Tussen de schapen op de dijk bij 't Lichtje op West kon een beeld- en geluidservaring door 4 mensen tegelijk beleefd worden in de mobiele trailer; en kort filmisch hoorspel, een voorproefje op de Drive-In.

Le Théâtre du Centaure verkent op sublieme wijze de grens tussen circus en theater, een concept waar de Fransen het patent op lijken te hebben. Camille met haar Friese hengst Graal, Manolo met zijn Lusitano Yudishtra en acteur David Mandineau met de rasta-ezel Koko zijn drie mythische centauren, half-paard en half-mens. Door hun fenomenale hogeschool-rijkunst doen zij mens en paard werkelijk versmelten.
Het verhaal van voorstelling Cargo speelt zich af op een kade (in Marseille), een plek van ontmoeten en afscheid nemen. Hélène droomt van vertrekken. Haar broer Yvan is een havenarbeider die met beide benen stevig aan de wal staat. Als Daoud, een illegale immigrant, arriveert zet de spanning van het nieuwe en het onbekende hun wereld op zijn kop.
In een schitterend video-decor, met levensgrote projecties van havenactiviteiten, zetten zij in een wervelende choreografie, poëtisch en surrealistisch top-theater neer met een adembenemend samenspel tussen mens en dier.


De installatie Zomersprookjes is misschien wel de meest beeldende vertolking van het thema ’sterke verhalen’ . Landschapstheater Slem legde zeventig glazen reuzenschelpen op het noordzeestrand met daarin kleine geluidsinstallaties die verhalen vertellen. Alsof ze uit zee komen rollen en als boodschappers verhalen over schoonheid en dromen verspreiden.


In het zand zitten mensen gehurkt -enkelen zijn er zelfs bij gaan liggen- bij de schelpen te luisteren naar Ben Zwaal's gedicht Soto voce fluistert forte, soundscape De maag van de zee van Bastiaan Lips of het lied Leg je oor aan mijn mond van Gerrit Hoogstraaten.
's-Avonds worden de fragiele schelpen voorzichtig in kisten te slapen gelegd om de volgende dag weer langs de vloedlijn te verschijnen.

band

Niet op de Kop van Zuid in het Rotterdamse Las Palmas, waar van 6 tot 10 juni de eerste Object Rotterdam plaatsvond.
Niet op de New York Design Week. Noch op de Design Miami in Basel.
En ook niet op de salon in Milaan.


Wèl bij galerieopweg, deze Fishermanstool van marcelprinsontwerpen voor het label principal design. Een tractorband tweevoudig gerecycled via visnet-sleper-kraal tot meubelstuk.

loterij

November 2006 vierde Neêrlands oudste manege, de 's Gravenhaagsche Stadsrijschool aan de Kazernestraat haar 200-jarig bestaan. In 1968 kwam de rijschool op de monumentenlijst te staan en werd een restauratie in het vooruitzicht gesteld. Een deel van die restauratie kwam in 1982 gereed.


Het pand is echter in een bijzonder slechte staat en wethouder Rabin Baldewsingh zegde, bij de overhandiging van het jubileumboek Agter de stallen door publicist Hans Pars, toe zijn collegae op hun historische verantwoordelijkheid te zullen aanspreken.


Nu is het gemeentebestuur op zoek naar middelen om een grote restauratie te financieren en heeft het project aangediend bij het TV-programma BankGiro Loterij Restauratie van Endemol.


In vijf televisieafleveringen, worden 15 gebouwen die nodig gerestaureerd moeten worden aan de kijker voorgesteld. Aan het eind van elke aflevering kan de kijker, via de telefoon of per sms, op zijn of haar favoriete gebouw stemmen. In de volgende aflevering zal de winnaar van de vorige aflevering bekend worden gemaakt en deze gaat door naar de grote finale.


De gemeente hoopt met deze competitie 1 miljoen euro binnen te halen.
Vandaag werden opnames gemaakt tijdens de jeugdlessen die sinds 2000 op woensdagmiddag door Marcel Prins worden gegeven. Het programma zal in september 2007 uitgezonden worden bij de AVRO.

gevestigd

De zichzelf snel op de kaart zettende galerieopweg is niet gevestigd, maar beweegt in de periferie. Hangt niet rond in 'Creatieve Steden', maar koerst tegen de stroom in. Neemt niet de platgetrapte paden, maar slaat nieuwe wegen in, doet zijstraten aan en slaat bruggen.
galerieopweg is er niet om de kunst te volgen en te tonen, maar om kunst mogelijk te maken. 'Modern art makes me want to rock out'.
De kunst wordt minder bedreigd door te veel, te weinig of verkeerde aandacht, dan door te weinig kunst. Vandaar de nadruk op productie van kunst. De definitie van kunstproductie die galerieopweg hanteert is eenvoudig en omvattend: het teweegbrengen van oorzaken. 'Alles voor de kunst'.


Het gaat om kunst gemaakt door een onafhankelijk kunstenaar die immuun is voor de artistieke cultuur, wiens creaties niets van doen hebben met de door kameleons en na-apers beheerste culturele kunst, maar geheel en al ontspringen aan de oorzaken. Een 'homme commun' die zich verre houdt van het vermaledijde gesubsidieerde kunstbedrijf. 'Popular culture no longer applies to me'.
Kunst is toegepaste vrijheid; galerieopweg neemt en geeft deze waar mogelijk. Het traject tussen produktie en receptie wordt zo kort mogelijk gehouden. Zo gaat het minst verloren aan waardevolle onvoorspelbaarheid en risico's.
Het kapitaal van galerieopweg is de inzet en het inzicht van de kunstenaar.

BritArt

'Een bovenwereldse schedel, hemels bijna', jubelt kunsthistoricus Rudi Fuchs over 'For the Love of God' van de BritArt kunstenaar Damien Hirst (1965), in het begeleidende boek van overzichtstentoonstelling 'Beyond belief', te zien in de White Cube, de hipste galerie van Londen.


De met 8601 diamanten bezette schedel toont volgens Fuchs, 'de overwinning op het verval. [...] Vergeleken met de droefheid van een vanitas-tafereel, is de diamanten schedel de glorie zelf.'
De schedel van een ongeveer 38-jarige 18de eeuwse Europese man kocht Hirst in een antiekwinkel in Noord-Londen.


Hirst zette de originele tanden weer terug in de op Azteekse wijze gepimpte schedel. 'Ik wil dat het echt is. Dat je het gevoel hebt dat er een dier in zit.' Eén tand ontbreekt, maar daardoor krijgt de schedel volgens Hirst juist iets 'menselijks'.
'For the Love of God' wordt aangeprezen als het duurste kunstwerk dat ooit is gemaakt: 50 miljoen pond, ongeveer 73 miljoen euro. En dat is meteen de enige kwaliteit die aan dit Bling-Bling-werk toegeschreven kan worden.


'I am aware of mental contradictions in everything, like: I am going to die and I want to live for ever. I can't escape the fact and I can't let go of the desire'. (Hirst, 2003).


'Wie eine Arznei nicht ihren Zweck erwirkt, wenn die Dosis zu stark gewesen; eben so ist es mit Kritikern, wenn sie das Mass der Gerechtigkeit überschreiten.' Arthur Schopenhauer (1788-1860) Uit: Parerga und Paralipomena (1851).
Doen we niet 'Alles voor de kunst' (Wim van Krimpen, 2007)?

Art Brut

Het was de Franse wijnhandelaar-kunstschilder Jean Dubuffet die het begrip Art Brut lanceerde toen hij, in juni 1948, samen met de geestelijke vader van het Surrealisme André Breton, Antoni Tapiés en Jean Paulhan, in de kelders van de Galerie René Drouin op de Place Vendôme in Parijs de Compagnie de l'Art Brut stichtte.


Doel was exposities te organiseren van een kunst, die zij omschreven als '[...] producties (tekeningen, schilderijen, haakwerken, gemodelleerde of gesculpteerde figuren, enz.) met een spontaan en inventief karakter, die zo weinig mogelijk afhankelijk zijn van de gewone kunst of van culturele voorschriften en die voortkomen van duistere personen, die vreemd zijn aan de professionele artistieke milieus [...].' De gevestigde kunst noemden zij Art Culturel, die nooit puur kon zijn.


Ongecompliceerd aanstekelijk catchy klinkt Art Brut deze 'Late Sunday Evening' in de Amsterdamse Melkweg. Eén van die jonge Brit-pop-bands, die met 'We Formed a Band', de single van het debuutalbum 'Bang Bang Rock & Roll', een puur staaltje inspirerende Outsider-Art-Rock neergezet hebben. Wij kijken uit naar het nieuwe album dat met een week of drie zal verschijnen.


In het voorprogramma speelde een even smakelijke Black Wire die door Art Brut-zanger Eddie Argos als 'My little brother [who] just discovered rock and roll' werd afgekondigd. Eddie droeg hun schoenen met genoegen.