subsidieland

Naar aanleiding van een publiek debat tijdens 8-Uur-Overwerken bij de Nieuwe Garde, waarin de afhankelijke attitude van aanwezige jonge creatieven jegens overheden, subsidieverstekkers en stadsontwikkelaars breed werd geëtaleerd, plaatste ik op 31 maart in deze web-log al de noodkreet Stop domesticatie van de creatief!

Lex ter Braak (Fonds BKVB) en Gitta Luiten (Mondriaan Stichting) zijn het nu met mij eens dat het stelsel van subsidieverstrekking contraproductief is en zijn doelstellingen niet bereikt.
'Het kunstsubsidiesysteem in Nederland leidt tot middelmatige kunst, heeft een funest effect op de markt voor hedendaagse kunst en vergroot de kloof tussen de vakwereld en het grote publiek.' Aldus de directeuren van de twee grootste kunstfondsen, het Fonds voor Beeldende Kunst, Vormgeving en Bouwkunst en de Mondriaan Stichting, in het boek Second Opinion – over beeldende kunstsubsidie in Nederland, dat 14 mei verscheen.
Door ‘belangenverstrengeling en vriendjes- of vijandenpolitiek’ wordt veelal bepaald wie subsidie krijgt meent Ter Braak.
Beoordelingen zijn te vaak gebaseerd op consensus tussen de commissieleden aldus Luiten: ‘Het systeem bevordert het compromis, in plaats van excellentie.’
Volgens Ter Braak is de kunstwereld te veel gericht op de overheid, omdat daar het geld vandaan komt.