creatief

Tijdens de 'Kick Off' van de Nieuwe Garde Den Haag, een netwerk van jonge creatieven voor meer dynamiek en inspirerende samenwerkingen, werkten de afgelopen avond en nacht vijf teams voor het goede doel 8 uur lang over. Gratis en voor niets.
Voor de vijf goede doelen bedachten en maakten zij een website (Juliana Kinderziekenhuis en Stichting De Jutters), een tv-commercial, (De Goede Doelenwinkel), een radiospot (Stichting Dierenhospitaal en Ambulancedienst Den Haag), een beurspresentatie (Stichting Buddy Netwerk) en een poster voor het werven van vrijwilligers tijdens de 'Make A Difference Day' dit najaar (HOF, Promotie Haags Vrijwilligerswerk).
Na de eerste kennismaking en briefing van de 'opdracht', gingen de teams van creatieven aan het brainstormen en kregen de 'doelen' een workshop aangeboden van de Galerist die met hen een oulipiaans associatiespel deed.


Arend Hardorff van Creative Organisations Linked In Networks (COLIN) en Hans van Oel, beleidsmedewerker Cultuur van de Gemeente Den Haag hielden voor het niet overwerkende publiek inleidingen over het modieuze begrip 'Creatieve Stad' en haar economische voordelen.
In het publieke debat werd de afhankelijke attitude van de creatieven jegens overheden, subsidieverstekkers en stadsontwikkelaars weer breed geëtaleerd.
De door de Galerist ingebrachte stelling werd helaas náást het podium bediscusieerd omdat juist op dat moment Wethouder Jetta Klijnsma de zaal betrad en haar uiteraard welkome loftuitingen over het 8UO-initiatief uitstortte.

Stop domesticatie van de creatief!
De echte creatief is van nature een rioolrat; en zijn ontplooingsgebied de niet in kaart gebrachte underground. Zodra hij is ingeënt tegen de 'tien ziekten van COLIN', intraveneus wordt gevoed met broedplaatsensubsidies, en in kooien van projectontwikkelaars als gemeentelijk economisch toeteldier wordt gekoesterd, is steriliteit onvermijdelijk.

overwerk

De Nieuwe Garde Den Haag zet joker in bij 8 Uur Overwerken.

Nieuwe Garde is een netwerk van jonge creatieven voor meer dynamiek en inspirerende samenwerkingen die elkaars aanwezigheid versterken. Voor het goede doel werken zij 8 uur lang over. Gratis en voor niets, tot diep in de nacht. Bedenken en maken zij een guerrillacampagne, een radiospot, een tv-commercial, een filmpje, een advertentie, een complete huisstijl of een losse poster.

Vandaag vanaf 21.00 uur: Kick Off Nieuwe Garde Den Haag - Talkshow party in de kantoren Shoot Me, ConnAct en Galerie King Kong aan de Prinsegracht 8 in Den Haag.

Het programma bestaat uit korte presentaties over de Creatieve Stad in samenwerking met Art & Talk en een interactief debat over netwerken en de kansen in en voor Den Haag. Doorlopend zijn er (live) muziekoptredens, FoodDJ'ing, Audiovisuals en Performances.

Met onder meer Leo van Loon - Liever een origineel advies, Arend Hardorff - Creative Organisations Linked In Networks (COLIN), Hans van Oel - Gemeente Den Haag en muziek De Stuntgitarist/Audio Arts, DJ Max, Stitch & Bitch.

8UO wordt live uitgezonden op Den Haag TV!

Giel Beelen zal in zijn nachtprogramma Serious TV - een samenwerking tussen VARA, BNN en 3FM - ook aandacht besteden aan 8 uur overwerken voor het goede doel.

zuinig

Met een bijna verdubbeld belastingvoordeel van 3.000 euro wil staatssecretaris De Jager van Financiën (CDA) de AutoRai-bezoeker (29 maart tot en met 9 april) overhalen tot de aanschaf van een energiezuinige auto; leuker kunnen ze het niet maken. Het is te prijzen dat autoproducenten gestimuleerd worden schonere zaken te leveren, zo vindt ook Milieudefensie.

Toch heeft branchevereniging Bovag een goed punt als zij stelt dat 'De consument [...] door het belastingvoordeel in de verleiding [komt] een grotere auto aan te schaffen die in absolute zin een stuk vervuilender is dan een kleine zuinige auto.'

Géén (nieuwe) auto aanschaffen levert meer milieu-winst op omdat er dan minder overbodigs geproduceerd wordt en de afvalberg minder groeit.

Bovendien gaan belastingvoordelen altijd naar de welgestelde bovenlaag die zich de modieuze luxe toch al kon en wilde veroorloven.

Als dan de NS je ook nog eens opzadelt met spitsheffingen ter compensatie van de aangekondigde kilometerheffing is er nog een vorstelijk alternatief.

An inconvenient truth

Filmhuis Den Haag Dagelijks om 17.00 uur, GRATIS toegang (reserveren!)

'We hebben kunst om niet aan de waarheid te sterven'. Nietzsche

Er ligt een tijdbom onder ons. Als het klopt wat de meeste geleerden nu denken, hebben we nog maar tien jaar de tijd om een wereldramp af te wenden. Ons klimaat raakt in een verwoestende vrije val met extreme weersverschijnselen, overstromingen, droogtes, epidemieën en ongekend dodelijke hittegolven. Een ramp die we zelf veroorzaakt hebben.


Moeten we gaan doemdenken? Nee. Het grote succes op het Sundance Filmfestival was An inconvenient truth, een film van regisseur Davis Guggenheim. U krijgt een bevlogen en bezielende man te zien die de mythen en misvattingen blootlegt over de opwarming van de aarde en laat zien wat we eraan kunnen doen. Die man is de voormalige vice-president Al Gore, die zich met zijn reizende ‘Opwarming van de aarde-show’ met hart en ziel inzet voor deze zaak. Gore is geestig, boeiend en oprecht. Hij laat op indringende en enthousiaste wijze zien wat wij als gewone burgers kunnen doen aan wat hij het ‘planetaire noodgeval’ noemt. Voor het te laat is.

Met in 2005 het zwaarste stormseizoen in Amerika ooit lijkt het kritieke punt bereikt. Gore licht onomwonden toe hoe slecht we ervoor staan. De harde feiten en voorspellingen worden afgewisseld met zijn persoonlijke levenservaringen. Als student zag hij de milieucrisis al aankomen. Als jonge senator gaf een drama in de familie hem een andere kijk op het leven. En na bijna president geworden te zijn, wijdt hij zich nu volledig aan deze kwestie.


Op een geestige, intelligente en hoopgevende manier brengt An inconvenient truth het overtuigende betoog van Gore over het voetlicht dat de opwarming van de aarde niet langer een louter politieke kwestie is, maar een gigantische morele uitdaging voor de totale wereldbevolking. De documentaire won in 2007 de Oscar voor Beste Doumentaire.

De gratis vertoningen van An inconvenient truth worden u aangeboden door de Planet Prosperity Foundation.

spiegel

Een vriend is een tweede ik.


'De taak van de kunst is heden, chaos in de orde te brengen.'
Theodor Adorno (Minima moralia).

K. Schippers

Ik ontmoette K. Schippers voor het eerst toen hij op 21 mei 1996 de P.C. Hooftprijs voor zijn verhalen en beschouwingen (gebundeld in De berg en de steenfabriek, Museo Sentimental, Eb en De vermiste kindertekening) ontving in het Letterkundig Museum in Den Haag waar ik als free-lance tentoonstellingsontwerper in die tijd vorm gaf aan ruim vijftig wisselende en vaste literaire presentaties.

Gisteren troffen we elkaar buiten het Museum Boijmans Van Beuningen na het bezoek aan de Schwitters-tentoonstelling.
'iN DE ZON' signeerde K. Schippers het door mij zojuist aangeschafte boek Holland Dada (1974, 2000), daarmee een daverende omissie in mijn ruime Schippers-collectie stralend aanvullend.

K. Schippers (geen toevallig pseudoniem van Gerard Stigter (1936)) richtte in 1958 (wel toevallig mijn geboortejaar) naar aanleiding van de Dada-tentoonstelling in het Stedelijk Museum, samen met J. Bernlef en G. Brands het tijdschrift Barbarber op waarin zij op Dadaïstische wijze de taal en de werkelijkheid bezagen. Als kenner van binnenuit reconstrueert K. Schippers in Holland Dada de roemruchte dada-veldtocht door Nederland van Kurt Schwitters, Theo en Nelly van Doesburg en Vilmos Huszár in 1923.


Enthousiast bezag K. Schippers de 'vrijwillige oefeningen' van geestverwant galerieopweg die op '8 millimeter' van het museum geparkeerd stond.

merz

Mez betekent verbanden leggen, het liefst tussen alle dingen ter wereld.

Naar aanleiding van het bezoek aan de tentoonstelling Kurt Schwitters en de avant-garde in Museum Boijmans Van Beuningen, Rotterdam; Kurt Schwitters (1887-1948) in dertien citaten:

Wij dragers van de dadaïstische beweging proberen de tijd een spiegel voor te houden.


Dada brengt alle grote spanningen van onzen tijd op hun grootste gemene deeler. Deze grootste gemene deler is: nonsens. Niet Dada is nonsens - maar het wezen van onze tijd is nonsens.

Waar wij naar streven is het allesomvattende kunstwerk dat uitstijgt boven elk affiche; of dat nou champagne aanbeveelt, dada, communisme of dictatuur.

Kunst bezit geen boodschap, de boodschap is de kunst zelf.

Kunst is een oerconcept, subliem als een godheid, onverklaarbaar als het leven zelf en ondefiniëerbaar en willekeurig.

Het woord 'Merz' had nog geen betekenis toen ik het maakte. Nu heeft het de betekenis die ik het heb gegeven. De betekenis van het begrip 'Merz' verandert met de verandering van de kennis van diegenen die verder werken in de zin van het begrip.


Dus heb ik aanvankelijk beelden uit materiaal gemaakt dat ik gemakkelijk bij de hand had, zoals tramkaartjes, garderobe-briefjes, stukjes hout, touw en draad, kromme wieltjes [...]. Deze dingen worden zoals ze zijn of ook gewijzigd in het beeld ingevoegd, op de manier zoals het beeld daar om vraagt. Door hun onderlinge waardering verliezen ze hun individuele karakter, hun bijzonderheid; ze verliezen hun materiële karakter en zijn slechts materiaal voor het beeld [geworden].

Merz bevat niet slechts elk mogelijk materiaal maar geeft ook de eigen speelruimte aan de dingen, Op die manier beheerst Merz dat wat niet te beheersen is. En hierdoor is Merz groter dan Merz.

Nu zocht ik, toen ik voor het eerst deze geplakte en opgespijkerde beelden [...] tentoonstelde, een verzamelnaam voor deze nieuwe creatie omdat ik mijn beelden niet wilde inlijven in de gangbare benamingen van expressionisme, cubisme, futurisme, of wat er nog meer was. Ik noemde vanaf toen al mijn beelden Merzbeelden.

U kunt begrijpen dat ik een beeld met het woord 'Merz' een Merzbeeld noemde op de manier zoals ik een beeld met 'en' het Enbeeld noemde en een beeld met 'arbeider' het Arbeiderbeeld.

Merz is het bruikbaar maken van alle mogelijke materialen voor de kunst. Merz is abstracte kunst. Merz is de vereniging van kunst en nietkunst die leidt tot het totale Merzwereldbeeld. Merz cultiveert de onzin. Merz is consequent. Merz betekent om uit de scherven het nieuwe op te bouwen. Merz ontwikkelt de voorstudies voor de gemeenschappelijke schepping van de wereld. Merz ontgift [...]. Merz is een standpunt, Merz is een vrolijk spel. Merz is een wereldbeschouwing. Merz is Kurt Schwitters.


Merzen acht ik immers zo belangrijk voor mijn leven.

De tentoonstelling is te zien tot en met 28 mei 2007.

groeten

galerieopweg bestond gisteren 50 dagen. Zij is stimulerend en faciliteert het kunstenaarsinitiatief van beeldhouwer/ontwerper Marcel Prins. Dit 'underground' kunstenaarsinitiatief rijdt een alternatief circuit, en is een noodzakelijke aanvulling op het Haagse artistieke klimaat.


Wat is het initiatief?
Op diverse locaties in het centrum van Den Haag, en ver daar buiten, heeft galerieopweg zich tijdelijk gestationeerd. Daar ontplooit galerieopweg kortdurende evenementen onder leiding van de galerist, die als curator optreedt. Dat kan een tentoonstelling zijn met gebruikmaking van alle middelen en media in de moderne beeldende kunst, incl. performance, met grensoverschrijding naar geluid (bijvoorbeeld muziek), beweging (bijvoorbeeld dans), geur of smaak. Door het sterk experimentele karakter van het initiatief is de uitkomst wisselend, altijd gegarandeerd spannend en verrassend. De openbare ruimte zal altijd bij de rondgang betrokken worden. De intentie om een 'ultiem moment' tot stand te brengen vormt het kwetsbare uitgangspunt.


Toegevoegde waarde:
Doordat zo'n twaalf maal per jaar een presentatie wordt georganiseerd, werken kunstenaar en galerieopweg toe naar die dag. Het is heel stimulerend om naar een deadline toe te werken. Een website en weblog faciliteren de PR voor die twaalf presentaties. Hierdoor is het initiatief verzekerd van belangstelling. De galerist zorgt er ook voor dat kunstenaar en galerieopweg zich tijdig vernieuwen en zo blijven bruisen van activiteiten. In het dagelijks overleg, worden ideeën uitgewisseld en geboren. (Met dank aan de Haagse Rondgang)

masker

The Mask

"PUT off that mask of burning gold
With emerald eyes."
"O no, my dear, you make so bold
To find if hearts be wild and wise,
And yet not cold."

"I would but find what's there to find,
Love or deceit."
"It was the mask engaged your mind,
And after set your heart to beat,
Not what's behind."

"But lest you are my enemy,
I must enquire."
"O no, my dear, let all that be;
What matter, so there is but fire
In you, in me?"

William B. Yeats (1865-1939).

De hele wereld alleen van ons

'The preference for certain subjects in any art is a sign of compact between the artist and society.' William B. Yeats (1865-1939).


'No particular place to go.' Chuck Berry (1926).

grease

Het is met auto's net als met honden en hun eigenaren: ze hebben dezelfde trekken. Niets menselijks is hen vreemd.


Laten we het een roadmovie noemen van regisseur John Lasseter, oprichter van Pixar. Cars is een fabuleus getekend Disney-verhaaltje vol met verwijzingen, maar ook met een plot die je van mijlen ver ziet aanstormen, waarin de uitgeslapen Lightning het levenslesje wordt gelezen.
Lightning McQueen is een vurig rood sportwagentje dat volop in de spotlights staat, een ambitieus patsertje, een straatvechter, en nieuweling in de racewereld die onderweg is naar de finale van de Pistons Cup in California. Dat de trotse Lightning door alle media-aandacht slechts meelopers en geen echte vrienden kent lijkt hem koud te laten, totdat hij terecht komt in het afgelegen plaatsje Radiator Springs aan de Route 66 waar hij een taakstraf te vervullen heeft. Lightning maakt er kennis met Doc Hudson (een Hudson Hornet uit 1951 die een geheim met zich meezeult) en Mater, weliswaar een roestbak, maar zeer betrouwbare sleepwagen die hem helpen te realiseren dat er belangrijker dingen in het leven zijn dan prijzen, reputatie, roem en sponsors. Na aanvankelijk gepruttel en gemor groeit de waardering voor het kleinschalige buitenleven en raakt hij verliefd op Sally, een chique Porsche uit 2002.


Ronald Ockhuysen schreef erover in de Volkskrant: '[.....] een film die uiteindelijk zijn publiek naar huis stuurt met de boodschap dat juist zachte krachten het leven gewichtig maken. Een racefilm die pleit voor onthaasting - je moet maar durven.'

pyjama

De zorg is ook voor een galerie geen sinecure.
Wekelijkse wassingen, mobititeitsstimulering, zelfstandigheidsbevestiging, fysieke keuringen, openstellingsbeleid, cognitieve training, contactonderhoud, financiële en administratieve zaken, deskundigheidsbevordering, inrichting en presentatie, media-ontwikkelingen en nog veel meer zijpaden kruisen ook de weg van een galerist.
Anders dan men van andere sectoren wil doen geloven kent óók galerieopweg geen pyjamadagen.

lekkerder

Parkeren wordt door veel automobilisten als een groot probleem gezien. En dan doel ik niet op het onhandige gemanoeuvreer met de steeds dikker wordende boliden waarmee dat vaak gepaard gaat. Het gaat om het plaatsje voor de deur waar het troetelkind, als het dan niet mee naar bed kan, toch in oogcontact met de eigenaar wil blijven. Het huishouden bezit minstens twee vehikels en als de kinderen groter zijn komen daar nog zo wat bij, mobiliteit schijnt een private aangelegenheid te zijn. Maar schijn bedriegt want allen eisen ze hun stukje openbare ruimte op. Dat de straat die een eeuw geleden op de tekentafel nog ruim bemeten was, en nu, hoewel er minder (en kleinere) huishoudens wonen, te klein zou zijn voor een potje voetbal of touwtje springen is een chotspe.


Het is toch wonderlijk dat men voor het beoefenen van een particuliere hobby de gemeenschappelijke ruimte opeist, en voor die claim géén vergoeding in de vorm van parkeergeld zou willen betalen. Men zou raar staan te kijken wanneer de buurman de tot nut van het algemeen aangelegde rijbaan als groentetuin ging inrichten, wanneer het zebrapad tot oefenplek voor een aanstormend Fabuleus muzikaal Viertal diende, een rotonde transformeerde tot wielerbaan, of kleinvee gehouden werd op het kruispunt.
Maar de aanbeden Heilige Koe wordt alle ruimte gegund. Zelfs als ze kreupel is, lek of nog lekker, en al geen maanden van haar plaats komt.

rsvp

'Goede wijn behoeft een krans' was de titel van een tentoonstelling over reclame-uitingen van verzekeraars in Nederland, samengesteld door Dr. Jacques van Gerwen van het IISG/NEHA en vormgegeven door Marcel Prins, bij de ingebruikneming van de nieuwe huisvesting van het Verbond van Verzekeraars in 1996.


galerieopweg wil graag weten of zij de goede weg is ingeslagen, en over de route discussiëren.
Door deze nodigt galerieopweg u uit..... Reageer S'il Vous Plait. Spui desnoods uw Gall & Gall. U mag een flesje meenemen. En gebruik de knoppen!

looptijd

Vandaag werd in Den Haag de 33e City-Pier-City gelopen. Vorig jaar nog één minuut van het vorige persoonlijk record op de 21,2 kilometer afgelopen en de halve marathon in een bescheiden 1:51:31 volbracht. Sindsdien niet meer dan 40 keer (à 13 Km.) de loopschoenen aangehad, en dus te slecht voorbereid om dit jaar deel te nemen. Zoals ook voor galerieopweg geldt 'Aut bene aut non'.


Eigenlijk is het ook helemaal niet leuk om tussen duizenden, in file, over het asfalt te gaan. De gebruikelijke contemplatieve loopjes door de duinen en over het strand zijn het verfrissend tegendeel van die massaliteit. Toch is het één keer per jaar aardig in een gezellige, zelfs feestelijke, autoloze stad te bewegen. Je kunt deze dag ook zien als samenballing van al die trainningsloopjes die bewijzen dat je bestaat.


De twintig jaar jonge Keniaan Samuel Wanjiru die met startnummer 1 vertrok verbeterde zijn eigen wereldrecord, en passeerde de eindstreep na 58 minuten en 35 seconden.
Nummer 5490 werd met vaderlijke trots in het koninklijke zonnetje gezet voor haar debuut op de 5 kilometer die ze in 33 minuten voltooide.

Prelude F1.07

'Kunnen wij ons de luxe veroorloven geen activist te zijn?' vraagt Naomi Klein ons in 'No Logo'.
'Verbeter de wereld, begin op het circuit' hebben ze bij Honda gedacht.
Ze racen er in de Formule 1 grofweg zo'n 50 liter brandstof per 100 kilometer doorheen, maar tappen graag uit een modieus groen vaatje. Ze plakken geen logo's van multinationals op hun bolide maar verkopen de wereld per pixel. Je moet maar durven.

boekenweek

'De zotheid te veinzen te zijner tijd is de hoogste vorm van wijsheid' is al sinds het eerste jaar gymnasium het motto van de Galerist. Zoals Desiderius Erasmus in zijn Laus Stultitiea schreef: 'Stultitiam simulare loco sapientia summa est'.


Het daaraan verwante 'Dulce est desipere in loco' van Horatius, het devies dat Marcel Prins in zijn blazoen voert, sluit daar haast naadloos op aan.


Harry Mulish plukt de dag en wordt de zevende hemel in geprezen. Zou ik mijn stem hebben willen geven in de Idol-achtige hitlijst-competitie van het Nederlandse boek zou 'De Lof' die eer te beurt vallen.
Telefoon voor galerieopweg !!

fotofinish

Tot vandaag was op het Haagse Lange Voorhout de fototentoonstelling Paard in de Stad te zien. Weliswaar affreus gepresenteerd werden 20 prachtige grootformaat foto's getoond van bekende fotografen als Jacques Henri Lartigue, Henri Cartier-Bresson, Helmut Newton, Charlotte Dumas, Tomas Dworzak en Alexandr Rodchenko.
In de tentoonstelling staat de in één eeuw tijds veranderende rol (van nut en statig tot knus en status) van het paard centraal.


Eerder was deze tentoonstelling te zien op de Boulevard Marcel Proust, in het Normandische Cabourg, een historische paardenstad bij uitstek.
Ook Den Haag kent een rijke hippische geschiedenis. Behalve de Koninklijke Stallen en Neêrlands oudste burgermanege, de 's Gravenhaagsche Stadsrijschool uit 1806, beiden om de hoek van het Voorhout, is hier het fenomeen 'paard in de tuin', of 'Er staat een paard in de gang' zoals André van Duin in 1981 zong, nog tamelijk gewoon. Door de gang van de Haagse stadswoning wordt het paard naar straat geleid. Het paard van voorheen de schillenboer werd door Axel en Helena van der Kraan als Ode aan het Werkpaard in de Schilderswijk op een voetstuk geplaatst (1989).


Maar waar is onze meest luchtige paardensculptuur Horse Power van de Israëlische Zadok Ben-David gebleven?
Op het lommerrijke Koningsplein staat noch slechts een afschuwelijk lelijk leeg voetstuk. Is hier sprake van een 'Sokkelplan'?

simultaan

Voor de tweede 'hoedenplank-tentoonstelling' van galerieopweg, COMPETITIE, maakte Marcel Prins een sculptuur die tegelijkertijd de snelheid van de race (auto of paard) en de denksport uitbeelden. Met dit simultane spel toont Prins dat kunst meer is dan doordraven en stokpaardjes berijden.


Simultaan, 2007. hout, ijzer, glasfiber, plastic, acryl, lak. 37 x 90 x 18 cm.

ambitie

'I'm going to make a name for myself. 
If I fail, you will never hear of me again.' Eadweard Muybridge (1830-1904), ca. 1852.

competitie

'Competitie is iets voor paarden, niet voor kunstenaars' (Bela Bartók 1881-1945). Toch waagt Marcel Prins voor de tweede 'hoedenplank-tentoonstelling' van galerieopweg zich aan dit thema en vertoeft 'a day at the races'.


'Alles is moeilijk voor het gemakkelijk is' (B.B.), maar Prins weet ook dit kolfje naar zíjn hand te zetten, en beeldt op eigen wijze het spel uit dat behalve hoge snelheden ook tactische kanten kent, 'als een symfonisch gedicht waarop gedanst wordt' om bij Bela Bartók te blijven.