succes

Een straatvechter is galerieopweg, een doordouwer, de meest commercieel ingestelde tentoonstellingsmaker van Nederland. Want jongens, het leukste op de wereld is succes.
Nooit mag de indruk ontstaan dat galerieopweg ‘stil staat’. Er moet altijd beweging, verplaatsing zijn, beelden die worden verplaatst, doeken die worden verhangen, vitrines die worden ingericht. Zodat de wereld weet: achter de ruiten van de aanhanger is altijd wat gaande.
De bezoekersaantallen zijn gestegen, de begrotingen zijn altijd stuitend, en galerieopweg bouwt geen reserves op. galerieopweg is de mobielste galerie van Nederland geworden, maar sponsors zeggen geen grote bedragen toe. galerieopweg heeft ook al niet een grote schenking van de Bankgiroloterij gekregen. Dus Evenwicht? wat is nou evenwicht? Hier heerst mijn evenwicht, maar ik heb een ongelóóflijke hekel aan kritiek!.
Hoe bewaakt galerieopweg dan haar onafhankelijkheid? Wat is het voordeel van ’n bv-constructie? Als het mobiliteitsfonds niet met geld over de brug komt, zal galerieopweg dan toch tentoonstellen?
Ik weet niet of ik dit nou zo’n leuk stukje vind. Ik denk: ach, 'Ja, dat klopt. Kijk, als je niets doet gebeurt er ook niets. Kein Geschäft ohne Risiko.'.
Ik ben een enthousiaste galerist. Ik ga voor mijn winkel – en dan zo’n zeurstukje. Ik denk dan: hoepel op! Dan heb ik de neiging om de volgende dag een grote advertentie in de krant te zetten met de tekst: ALLES VOOR DE KUNST. (met dank aan Wim van Krimpen)