Het atelier van beeldhouwer Marcel Prins ligt werkelijk volgestouwd met 'waardeloze' materialen, junk dat smacht om verwerkt te worden tot nieuwe sculpturen. Prins maakt assemblages van veelal gevonden materialen zoals hout, ijzer, steen, speelgoed, veren en gebruiksvoorwerpen. Meest abstracte (re-)constructies, soms verschijnt een figuratie of is het narratief. Vaak zijn het speelse (re-)creaties.
Op de foto hierboven de in het stadspark Hofgarten in München (BRD) (om heel precies te zijn aan de Galeriestrasse) gevonden stoelleuning, die inmiddels als hoorns in het beeld No milk today zijn bestemming gevonden heeft.
Prins regeert als nokvorst in zijn bovenkamer. De fysieke ruimte om te creëren is echter te beperkt geworden in dit zolderatelier. Daarom is Prins off-stream naarlijk op zoek naar voor langere duur herbruikbare restruimte die nog niet door 'broedplaatsensubsidies' is kapotgeïnstitutionaliseerd. En (maar) 'wie immer' geldt Eerst brood op de plank.
Posts
