oerol

Terschellings Oerol Festival is een locatiegericht theaterfestival dat jaarlijks midden juni plaatsvindt (15 t/m 24 juni 2007). Locatietheater, schuurtjestheater, straattheater, moderne dans, opera, beeldende kunst, muziek en de diverse cross-overs zijn de ingrediënten van een festival met het eiland als podium.


Terschelling is een autoschuw eiland, de 'buitenlander' verplaatst zich, na een boottocht, per gehuurde fiets, bus of benenwagen. Klein als zij is, is de galerie te groot om als handbagage over te zetten, en werd daarom gestationeerd op het grote parkeerterrein Tsjerk Hiddes in Harlingen.


Van donderdagavond tot en met zondagavond genoot zij daar, volgens het wakend oog, in nog ruimer mate de belangstelling van de duizenden af- en aanvaarders. galerieopweg is niet plaatsgebonden maar zoekt juist haar eigen wegen, zet kunst in beweging, brengt kunst op onverwachte plekken. galerieopweg presenteert zich overal en nergens.
Volgend jaar staat galerieopweg met een eigen presentatie op Oerol.


Dit 26ste jaar is het bij de Blogosfeer in het algemeen en deze blog in het bijzonder aansluitende thema van Oerol 'Sterke Verhalen': een ode aan de verhalen die de mensheid vanaf haar ontstaan heeft gevormd en haar ook in de toekomst richting zal geven.

Theateronderneming Prins te Paard - 'gedreven door passie voor beeld en opgezadeld met een drang tot het mooier maken van de openbare ruimte' - is druk bezig met de voorbereidingen van een grote Drive-In theatervoorstelling, die gespeeld gaat worden in de Noordoostpolder, De Dijk-In Een zomeravond in de polder. '4,5 Meter beneden NAP heb je de auto geparkeerd midden in de schapenwei, nabij het dorp Nagele, voor een hoge, groene dijk. Naast je staat een enorme bietenrooier. Het wordt donker en je zet je autoradio aan. Al luisterend naar een radiohoorspel komt de dijk tot leven.' Het verhaal van de Dijk-In brengt een ode aan de oer-Hollandse kunst van het droogmaken, en legt een link naar de actualiteit van het ingepolderde land achter dijken.


Op Oerol kwam Prins te Paard met de PrinsPreview. Tussen de schapen op de dijk bij 't Lichtje op West kon een beeld- en geluidservaring door 4 mensen tegelijk beleefd worden in de mobiele trailer; en kort filmisch hoorspel, een voorproefje op de Drive-In.

Le Théâtre du Centaure verkent op sublieme wijze de grens tussen circus en theater, een concept waar de Fransen het patent op lijken te hebben. Camille met haar Friese hengst Graal, Manolo met zijn Lusitano Yudishtra en acteur David Mandineau met de rasta-ezel Koko zijn drie mythische centauren, half-paard en half-mens. Door hun fenomenale hogeschool-rijkunst doen zij mens en paard werkelijk versmelten.
Het verhaal van voorstelling Cargo speelt zich af op een kade (in Marseille), een plek van ontmoeten en afscheid nemen. Hélène droomt van vertrekken. Haar broer Yvan is een havenarbeider die met beide benen stevig aan de wal staat. Als Daoud, een illegale immigrant, arriveert zet de spanning van het nieuwe en het onbekende hun wereld op zijn kop.
In een schitterend video-decor, met levensgrote projecties van havenactiviteiten, zetten zij in een wervelende choreografie, poëtisch en surrealistisch top-theater neer met een adembenemend samenspel tussen mens en dier.


De installatie Zomersprookjes is misschien wel de meest beeldende vertolking van het thema ’sterke verhalen’ . Landschapstheater Slem legde zeventig glazen reuzenschelpen op het noordzeestrand met daarin kleine geluidsinstallaties die verhalen vertellen. Alsof ze uit zee komen rollen en als boodschappers verhalen over schoonheid en dromen verspreiden.


In het zand zitten mensen gehurkt -enkelen zijn er zelfs bij gaan liggen- bij de schelpen te luisteren naar Ben Zwaal's gedicht Soto voce fluistert forte, soundscape De maag van de zee van Bastiaan Lips of het lied Leg je oor aan mijn mond van Gerrit Hoogstraaten.
's-Avonds worden de fragiele schelpen voorzichtig in kisten te slapen gelegd om de volgende dag weer langs de vloedlijn te verschijnen.