BritArt

'Een bovenwereldse schedel, hemels bijna', jubelt kunsthistoricus Rudi Fuchs over 'For the Love of God' van de BritArt kunstenaar Damien Hirst (1965), in het begeleidende boek van overzichtstentoonstelling 'Beyond belief', te zien in de White Cube, de hipste galerie van Londen.


De met 8601 diamanten bezette schedel toont volgens Fuchs, 'de overwinning op het verval. [...] Vergeleken met de droefheid van een vanitas-tafereel, is de diamanten schedel de glorie zelf.'
De schedel van een ongeveer 38-jarige 18de eeuwse Europese man kocht Hirst in een antiekwinkel in Noord-Londen.


Hirst zette de originele tanden weer terug in de op Azteekse wijze gepimpte schedel. 'Ik wil dat het echt is. Dat je het gevoel hebt dat er een dier in zit.' Eén tand ontbreekt, maar daardoor krijgt de schedel volgens Hirst juist iets 'menselijks'.
'For the Love of God' wordt aangeprezen als het duurste kunstwerk dat ooit is gemaakt: 50 miljoen pond, ongeveer 73 miljoen euro. En dat is meteen de enige kwaliteit die aan dit Bling-Bling-werk toegeschreven kan worden.


'I am aware of mental contradictions in everything, like: I am going to die and I want to live for ever. I can't escape the fact and I can't let go of the desire'. (Hirst, 2003).


'Wie eine Arznei nicht ihren Zweck erwirkt, wenn die Dosis zu stark gewesen; eben so ist es mit Kritikern, wenn sie das Mass der Gerechtigkeit überschreiten.' Arthur Schopenhauer (1788-1860) Uit: Parerga und Paralipomena (1851).
Doen we niet 'Alles voor de kunst' (Wim van Krimpen, 2007)?